تربت و غذا

پریده مرغ دلم باز در هوای شما
 نگاه منتظرم سمت کربلای شما

چقدر دود گرفته است شهر بی روضه
دوباره شهر مصفا شد از صفای شما

دوباره آب شد و دوباره می لرزد
 دل صنوبریم باز در عزای شما

مرا ز روز ازل مادرت جدا کرده
 برای روز مبادای پر بلای شما

هزار مرتبه رحمت به شیر مادرمان
همان که کرد مرا نذر روضه های شما

هزار شکر خدا را که از همان اول
بزرگ کرده مرا تربت و غذای شما
 
سپرده ام به رفیقان هیئتم آقا
 کفن کنند تنم را به بوریای شما