کریم زاده

.: پیشکش سید الغربا امام مجتبی (علیه السلام)

تویی که بر همه آفاق سروری داری

میان هاشمیان هم تو برتری داری

 

غلام حلقه به گوشت تمام حاتم ها

کریم زاده، ز اهل کرم سری داری

 

مسیر خانه ات آقا دوباره بند آمد

چه سفره ای و عجب بنده پروری داری

 

اگر چه نیست طلایی حریم خاکیتان

به غمزه نظرت کیمیاگری داری

 

چه ماهرانه جمل را زمین زدی آن روز

درست شیوه جنگی ی حیدری داری

 

سخاوتت علوی و سیادتت نبوی است

عجب لطافت و لبخند مادری داری

 

حسین بود و غریبی و یادگار شما

چه شیر بچه پاک و دلاوری داری

 

خدا کند که نمیرم ببینیم آن روزی

که در بقیع ضریح مطهری داری

 

زخم سلسله

به مناسبت شهادت حضرت رقیه سلام الله

...

آتشی در دلم از غم یله دارم بابا
من از این در به دری ها گله دارم بابا

روضه خوان های تو باید همه تکریم شوند
من از این مشت و لگد ها صله دارم بابا

کاش همبازی شیرین دهنم این جا بود
نفرت از خنده این حرمله دارم بابا

بنشین تا که بگویم چه به روزم آمد
خاطراتی من از این قافله دارم بابا

لنگ لنگان شدن و خم شدنم هم اثرِ...
زخم هایی است که از سلسله دارم بابا

به غرور علوی ام چقدر بر می خورد
هرچه غم دارم از آن هلهله دارم بابا

زخم هایم دگر از حد شمارش بالاست
تا بخواهی به دو پا آبله دارم بابا

من از این دست به دیوار شدن خسته شدم
نه دگر طاقت و نه حوصله دارم بابا